Ελατοδάση με φαινόμενα ξήρανσης

Τον τελευταίο καιρό, κατά τις μετακινήσεις μας στις γύρω περιοχές του χωριού μας, παρατηρούμε δυστυχώς ξεραμένα έλατα και μάλιστα σε αξιοπρόσεκτο πλήθος, γεγονός που δεν μας αφήνει αδιάφορους. Συνειρμικά, μας έρχονται στο νου αναμνήσεις από τον κομμένο πλάτανο της εκκλησίας και τις ξεραμένες καστανιές του τόπου.

Οι επιστήμονες καταγράφουν τα φαινόμενα ξήρανσης της ελάτης ως ανησυχητικά. Ολοένα αυξανόμενη παρατηρείται η συχνότητα εμφάνισης του φαινομένου στα ελατοδάση της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας και ειδικότερα στην Φθιώτιδα, Ευρυτανία και Φωκίδα.

Σε σχετικό άρθρο που δημοσιεύτηκε στα «ΝΕΑ», ο καθηγητής στο Τμήμα Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος στο ΑΠΘ Αλέξανδρος Δημητρακόπουλος επισημαίνει ότι «τον Μάιο η φύση βρίσκεται σε ανοδική φάση, αυξάνονται τα δέντρα και τα φυτά αλλά και η υγρασία στο έδαφος και την ατμόσφαιρα και όμως, πλέον βλέπουμε το φαινόμενο της ξήρανσης της ελάτης να εμφανίζεται όλο και πιο συχνά ακόμη και σε περιοχές όπου δεν θα έπρεπε. Οι κλιματικές συνθήκες και οι ελαττωμένες βροχοπτώσεις κατά τη διάρκεια του χειμώνα είναι οι αιτίες». Μάλιστα θυμάται, πως ανάλογο σκηνικό είχαμε και το 1989, με τη μεγάλη και παρατεταμένη ξηρασία εκείνης της εποχής.

Σύμφωνα με την αντιπεριφερειάρχη Ορεινής και Δασικής Πολιτικής της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, Αικατερίνη Καλαντζή, το φαινόμενο αυτό, αν και δεν είναι πρωτόγνωρο, παρατηρείται πλέον κατά τόπους ολοένα και πιο εκτεταμένα. Για τον λόγο αυτό, εκδόθηκε σχετικό Δελτίο Τύπου στις 19/5, όπου αναφέρονται τα ευρήματα του «Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ» με την αναφορά ότι «η ξήρανση οφείλεται σε συνδυαστική εμφάνιση ξυλοφάγων και φλοιοφάγων εντόμων. Η πληθυσμιακή αύξηση που αυτά τα είδη παρουσιάζουν τα τελευταία χρόνια ευνοείται αρχικά από δυσμενείς περιβαλλοντικές συνθήκες (όπως η παρατεταμένη ξηρασία που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια από την άνοιξη έως και το φθινόπωρο) οι οποίες επιδρούν αρνητικά στη φυσιολογία των δέντρων, ευνοώντας ταυτόχρονα την ανάπτυξη πληθυσμών φλοιοφάγων και ξυλοφάγων εντόμων». Επίσης προτείνεται τρόπος αντιμετώπισης με «την έγκαιρη υλοτόμηση και απομάκρυνση των νεκρών και κυρίως των προσβεβλημένων δέντρων πεύκης και ελάτης, στο μέτρο του δυνατού».