Ενθυμήματα – Στη σκιά του πλάτανου

Ο γερο-πλάτανος του χωριού μας, όπως τον θυμόμαστε από παιδιά

Η πλατεία του χωριού είναι ο τόπος των κοινωνικών μας εκδηλώσεων και σημείο συνάντησης ντόπιων και επισκεπτών κατά τους θερινούς μήνες, όπως ζωντάνευε πάντα κάθε καλοκαίρι κάτω απ' τον βαθύ ίσκιο του γερο-πλάτανου. Εκείνο λοιπόν το δέντρο, φυτεμένο όπως λένε στις αρχές του περασμένου αιώνα από τους χωριανούς, για να απλώσει τα κλαδιά του πάνω στις επόμενες γενιές, μια προσδοκία, που έγινε πραγματικότητα, αφού πέτυχε να αγκαλιάσει στη σκιά του παιδικά γέλια και παιχνίδια, ζωηρές συζητήσεις, αλλά και φασαριόζικα απομεσήμερα.

Καλοκαίρι του 1986, ηλεκτρικό ρεύμα δεν έχει φτάσει ακόμα σε τούτο το μικρό χωριό της Ευρυτανικής γης και τα εικονιζόμενα πρόσωπα κάτω απ' τον πλάτανο, σα να θέλουν να εκμεταλλευτούν το φως της ημέρας, ενώ προετοιμάζονται για την διεξαγωγή της περίφημης «μονομαχίας» στη δηλωτή, ανάμεσα στον ευρισκόμενο από αριστερά του τραπεζιού, Θανάση Τσατσαράγκο, γνωστός και ως «αριθμομνήμων» και στον Κώστα Κολοβό, αντάξιος και «σκληρός» αντίπαλος, με υποστηρικτή τότε τον παππού του Κώστα Καραγιάννη! Ανάμεσα στους δύο «μονομάχους» κάθεται ο Μίμης Παπανικολάου έτοιμος να μετρήσει με ακρίβεια κάθε πόντο, ενώ Βάσω Καραντάσιου και Ρούλα Μανδάλη, μικρά κορίτσια τότε, απολαμβάνουν τις διακοπές τους αμέριμνα από τις μαθητικές και άλλες εξωσχολικές δραστηριότητες.

Η μονομαχία αυτή μπορούσε να κρατάει για μέρες και όπως φαίνεται σε επόμενο πλάνο απ' την αντίδραση του Κώστα και των μικρών τότε οπαδών του, ο Θανάσης έχει πάρει προβάδισμα, ενώ στο βάθος του πλάνου, η μετέπειτα πρωταθλήτρια Βάσω Καραντάσιου παραμένει απολύτως αδιάφορη. Τελικά όμως, κάθε ήττα ξεχνιόταν με γέλια, κάτω απ' τα φυλλώματα του πλάτανου, όπου τα νιάτα του χωριού έστηναν παιχνίδια αυτοσχεδιάζοντας μικρές κατασκευές, όπως οι κούνιες, που κρέμονταν κατά καιρούς στολίζοντας τα σκιερά κλαδιά εκείνου του γερο-πλάτανου.

Ωστόσο, δεν ζωντανεύουν μόνο παιδικές εικόνες κάτω από τα δροσερά φυλλώματα του πλάτανου, όπως δείχνει η φωτογραφία του 2016 στα παιχνίδια της μπάλας, αλλά, εκεί στο κέντρο της πλατείας, οργανώθηκαν και τοπικές εκδηλώσεις, όπως έγινε στις 4 Αυγούστου του 2012, ημερίδα με θέμα «Προοπτικές αξιοποίησης του Κρικελλοπόταμου και του φαραγγιού Πανταβρέχει», όπου τοπικοί άρχοντες, εκκλησιαστικοί παράγοντες, εκπρόσωποι της εκπαίδευσης, ερευνητές, άνθρωποι της ευρύτερης περιοχής μας και επισκέπτες μοιράστηκαν σκέψεις, προτάσεις και απόψεις, σ' ένα κοινό όραμα για την αειφόρο ανάπτυξη του τόπου μας.

Εξάλλου και σε κάθε πανηγύρι της Αγίας Παρασκευής στις 26 Ιουλίου, σταθερά κάτω απ' τις ίδιες φυλλωσιές στήνονταν παραδοσιακά γλέντια με φαγοπότια, τραγούδια και τοπικούς χορούς, όπως φαίνεται καθαρά σε φωτογραφίες του 2014 και 2016, με την παραδοσιακή ορχήστρα του Κώστα Καλλαμίδα και στο τραγούδι τον Παύλο Θώδη.

Το τελευταίο κεφάλαιο του εμβληματικού πλάτανου γράφτηκε τον Σεπτέμβρη του ’20 χτυπημένου απ' την ασθένεια των πλατάνων. Έτσι, η πλατεία έχασε τη δροσιά του απομένοντας πια μόνο στις φωτογραφίες και στις αναμνήσεις μας.