Αη Θανάσης

Στην άκρη της Ροσκάς, πάνω σε ύψωμα στέκει το κοιμητήριο του Αη Θανάση αγναντεύοντας σιωπηλά την κοιλάδα του Κρικελλοπόταμου, περιτριγυρισμένο απ' τα επιβλητικά βουνά Καλιακούδα, Πλατάνι και Κοτρόνι. Η ομορφιά της φύσης με τα αρώματά της και τον ήχο του ανέμου, στέλνει προσευχή στις ψυχές "των κεκοιμημένων", που αναπαύονται σε τούτη την ευλογημένη γη.

Με βάση επιστολή του εφημέριου παπα-Δημήτρη Βάρσου, τον Απρίλιο του 1968, προς τον Μητροπολίτη Ναυπακτίας - Ευρυτανίας Δαμασκηνό, όπου γράφει: "κατά το έτος1966 εκτίσθη εκ θεμελίων το εξωκκλήσιον του Νεκροταφείου ο Αγ. Αθανάσιος εντός του Νεκροταφείου δια προσωπικής εργασίας των κατοίκων, και το οποίον είναι εισέτι ημιτελές" μαθαίνουμε για το έτος κτίσης και την θεμελίωση του πάνω στο αρχικό θεμέλιο. Ωστόσο, το έτος κτίσης του παλαιού ναού παραμένει απροσδιόριστο.

Η σχετική απόφαση είχε ληφθεί λίγα χρόνια πρίν, στις 11 Νοεμβρίου του 1962, από το τότε εκκλησιαστικό συμβούλιο της ενορίας Αγίας Παρασκευής, με πρόεδρο τον παπα-Δημήτρη Βάρσο και μέλη τους: Παναγιώτη Παναγιωτόπουλο, Αποστόλη Ρέππα και Δημήτρη Παναγιωτόπουλο, το οποίο αποδεχόταν το ποσό των 5.000 δραχμών ως συνεισφορά των κατοίκων για την ανέγερση του εν λόγω παρεκκλησίου και ταυτόχρονα όριζε τους "εμπειροτέχνες" Ευάγγελο Μυζύθρα και Ευστράτιο Μπαλτά ως επιβλέποντες των εργασιών.

Το νέο αυτό παρεκκλήσιο περιλαμβάνει λιθόκτιστη κατασκευή, με διαμορφωμένη μονόκλιτη, ορθογώνια κάτοψη και κόγχη στο Ιερό του. Διαθέτει δύο θύρες, μία δυτικά και άλλη μία στη νότια πλευρά, εμπρός στην οποία σχηματίζεται πρόπυλο, ενώ τα παράθυρα είναι επιμήκη, μονόλοβα και δίλοβα. Έχει στέγη τετράρριχτη, παραλληλόγραμμη, σκεπασμένη με κεραμίδια και με τις έδρες των μικρών τριγωνικών πλευρών της λίγο υπερυψωμένες δίνοντας έτσι ένα όμορφο αισθητικό αποτέλεσμα, σε συνδυασμό με το κεραμοσκέπαστο πρόπυλο, σε σχήμα αετώματος. Τέλος το τέμπλο, κατασκευής 1974, φέρεται να είναι έργο του αειμνήστου Γεωργίου Κολοβού.

Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, έχουν γίνει και στον περίγυρο χώρο του κοιμητηρίου εξωτερικές κατασκευές, όπως το πετρόκτιστο τοιχογύρισμα του 1957, ενώ το 1966, με δαπάνη του Χριστόφορου Κρίκου, κατασκευάστηκε το τοιχίο στην είσοδο του κοιμητηρίου συμβάλοντας έτσι στη διαμόρφωση του προαυλίου, όπως είναι σήμερα. Τέλος, το καλοκαίρι του 1981, "στρώθηκαν" τόσο η νότια, όσο και η βόρεια μεριά του λοφίσκου και συγχρόνως έγιναν έργα διαπλάτυνσης του περιβάλλοντος χώρου.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι κατά την διάρκεια των εργασιών διαμόρφωσης του τοπίου εκείνη τη χρονιά, βγήκαν στο φως και κάποιοι απλοί, ορθογώνιοι τάφοι με λίθινες πλάκες, δεδομένου ότι σε παλαιότερες εποχές, ο χώρος ανάπαυσης "των κεκοιμημένων" βρισκόταν στη νότια πλαγιά του λοφίσκου, ενώ ο σημερινός χώρος του κοιμητηρίου χρονολογείται απ' τις πρώτες περίπου δεκαετίες του 20αι.